حاج فردوسی

معلم معنویت، مؤلف منهاج فردوسیان، مستجاب الدعوة

حاج فردوسی

معلم معنویت، مؤلف منهاج فردوسیان، مستجاب الدعوة

سلام علیکم
از برخی روایات استفاده میشود که زیارت امام حسین علیه السلام واجب میباشد. مثلاً وسائل الشیعة جلد 14 صفحه 443 بَابُ وُجُوبِ زِیارَةِ الْحُسَینِ وَ الْأَئِمَّةِ (علیهم‌السلام) عَلَی شِیعَتِهِمْ کِفَایةً‌ دارد و مرحوم شیخ مفید در کتاب المزار برخی از این روایات را ذکر کرده اند و عنوان باب را این گونه قرار داده اند: باب وجوب زیارة الحسین (ع) .
برخی از این روایات که بنده در کامل الزیارات یافته‌ام به بیان زیر است:
1 ـ حَدَّثَنِی أَبِی وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَتِّیلٍ وَ قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ وَ حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الصَّفَّارُ جَمِیعاً عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِی قَالَ حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِی بْنِ فَضَّالٍ قَالَ حَدَّثَنِی أَبُو أَیوبَ إِبْرَاهِیمُ بْنُ عُثْمَانَ الْخَزَّازُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه‌السلام) قَالَ: مُرُوا شِیعَتَنَا بِزِیارَةِ قَبْرِ الْحُسَینِ (علیه‌السلام) فَإِنَّ إِتْیانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَی کُلِّ مُؤْمِنٍ ـ یقِرُّ لِلْحُسَینِ (علیه‌السلام) بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.
2 ـ حَدَّثَنِی أَبِی رَحِمَهُ اللَّهُ وَ جَمَاعَةُ مَشَایخِی عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ یحْیی الْعَطَّارِ وَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْیرِی جَمِیعاً عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ بْنِ بَزِیعٍ عَنْ أَبِی أَیوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه‌السلام) قَالَ: مُرُوا شِیعَتَنَا بِزِیارَةِ قَبْرِ الْحُسَینِ (علیه‌السلام) فَإِنَّ إِتْیانَهُ یزِیدُ فِی الرِّزْقِ وَ یمُدُّ فِی الْعُمُرِ وَ یدْفَعُ مَدَافِعَ السَّوْءِ وَ إِتْیانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَی کُلِّ مُؤْمِنٍ یقِرُّ لِلْحُسَینِ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ.
3 ـ حَدَّثَنِی أَبِی وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ رَحِمَهُمُ اللَّهُ جَمِیعاً عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَتِّیلٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِی الْکُوفِی عَنْ عَلِی بْنِ حَسَّانَ الْهَاشِمِی عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ کَثِیرٍ مَوْلَی أَبِی جَعْفَرٍ (علیه‌السلام) عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) قَالَ: لَوْ أَنَّ أَحَدَکُمْ حَجَّ دَهْرَهُ ثُمَّ لَمْ یزُرِ الْحُسَینَ بْنَ عَلِی (علیه‌السلام) لَکَانَ تَارِکاً حَقّاً مِنْ حُقُوقِ اللَّهِ وَ حُقُوقِ رَسُولِ اللَّهِ ص لِأَنَّ حَقَّ الْحُسَینِ (علیه‌السلام) فَرِیضَةٌ مِنَ اللَّهِ وَاجِبَةٌ عَلَی کُلِّ مُسْلِمٍ.
حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الرَّزَّازُ قَالَ حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَینِ بْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنْ أَبِی دَاوُدَ الْمُسْتَرِقِّ عَنْ أُمِّ سَعِیدٍ الْأَحْمَسِیةِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) قَالَتْ‏ قَالَ لِی یا أُمَّ سَعِیدٍ تَزُورِینَ قَبْرَ الْحُسَینِ قَالَتْ قُلْتُ نَعَمْ فَقَالَ لِی زُورِیهِ فَإِنَّ زِیارَةَ قَبْرِ الْحُسَینِ وَاجِبَةٌ عَلَی الرِّجَالِ وَ النِّسَاءِ.
به خصوص که تعبیر «فَإِنَّ إِتْیانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَی کُلِّ مُؤْمِنٍ ـ یقِرُّ لِلْحُسَینِ (علیه‌السلام) بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ» که در روایات متعدد آمده است به نوعی وجوب عینی است.
نظر شما در مورد دلالت این روایات و یا سایر روایات که مسبوق هستید بر وجوب زیارت امام حسین علیه السلام چیست؟

************
باسمه تعالی

سلام علیکم
مواردی که مردد است بین وجوب و استحباب، مشهور به «مستحب مؤکد» است. این امور، در طبقه‌ی پنجم قوانین عملی منهاج فردوسیان قرار می‌گیرد. یعنی منهاجی، بدون این که فتوا به وجوب بدهد، در عمل، خود را مقید به انجام آن می‌کند، در حدّ تقیدی که برای انجام واجبات دارد. یکی از قوانین عملی طبقه‌ی پنجم، زیارت حضرت سید الشهداء (علیه‌السلام) است. یعنی به ملاحظه‌ی روایاتی که بیان کردید و برخی روایات دیگر، این عمل، در «حدّ واجب» مراعات می‌شود بدون این که معتقد به «وجوب شرعی» باشیم.
برای آشنا شدن با تفصیل این امر و فرایند استجماع قوانین طبقات پنجم و ششم (مستحبات مؤکده و مکروهات شدیده)، به کتاب «اصول استجماع منهاج فردوسیان» مراجعه نمایید.

موفق باشید
حاج فردوسی

تعداد نظراتی که بر این مطلب نوشته شده است: ۰ نظر

اولین نفری باشید که در مورد این مطلب، اظهار نظر می‌کند
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
این وبگاه در ستاد ساماندهی پایگاه‌های اینترنتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به شماره‌ی شامد: «1 - 1 - 769104 - 65 - 0 - 3» ثبت شده و تابع قوانین مکتوب جمهوری اسلامی ایران است. / مطالب این وبگاه، وقف عام بوده و نشر آن، حتی بدون نام، آزاد است